Bana yazı sipariş etti çok saydığım ve sevdiğim bir abim, dedi ki “Z kuşağının coronalı/curcunalı, el
öpmesiz, parasız pulsuz sanal gelecek bayramlarının şablonunu çıkar bir dahaki yazıya…”

“Bu bayramları düşünmek bile istemiyorum abi!” diyemedim.

Bayramlaşmayı unutan birçok genç tanıyorum. Benimle neden bayramlaşmadıklarını sorduğumda “siz
böyle şeylere önem vermezsiniz diye düşündük” diyorlar.

Oysa ne severim bayramları! Hakkı tam teslim edilmemiş çocuklar gibi olsalar da benim bayramlarım,
ben onları severim. Genel tutum böyle olsun istemem, hakkı verilsin, versinler isterim.

Boynu bükük çocuklar kızgın, gücenik oluyorlar bayramlara. Bu böyle sürüp gidiyor.

O çocukların sayısı artıyor mu ne? Şehit çocukları gibi onların da sayıları artıyor. Fakir çocukların
sayısının artması gibi.

Suç bayramlarda da değil Z kuşağında da. Kızgın, sorgulayan, eksiklik, yoksunluk duygularıyla dolu bir
insan bayramlara kızar. Gelmesin ister. İkramiye, harçlık ya da tatil için sever bayramları.

Annemin bilir bilmez bana bayramlık dikişini anımsıyorum. Ucuzluktan aldığı ayakkabıyla kombinleyip
zengin kızı olan arkadaşımla bayramlaşmaya gidişimi. Gene yaza gelmişti bayram, göl kenarındaydık.
Bayram, “o gün yüzülmeyecek” demekti.

Bayram evde ekstra işler için çalışılacak demek de olabilir. Bayram demek temizlik demektir kimisi
için. Et yemektir belki de. Uzun zamandır gecenin karanlığında parıldayan rugan ayakkabı olmamıştır
artık.

Ortak mutluluklarımızın sayısını arttırmazsak birçok şeyde birleşemediğimiz gibi bayramda da
birleşemeyiz. Bayramda bile birleşemeyenler için acılar şanstır belki de. O zaman bir cenazede
kaçamak bakışlar atarız birbirimize. Ya da bir afette aynı ibana paralar göndeririz. Aynı acılar
yaşandıkça birbirimizi anlarız. Bükük boyunlu çocuklar ayçiçek tarlası gibi olup çoka erdikçe sessizleşir
bayram günleri evler. Kabristanlarda yolumuz kesişir ya da görüş günlerinde.

İçinizi karartmak istemedim. Bayrama bozuk olanları anlayın istedim. Ne suç bayramlarda ne de X, Y,
Z kuşaklarında.

Suç, hakkı olana hakkı teslim etmeyenlerde.

En mağrur boyunlar da bükülür elbet günün birinde. İbretlik öyküler burada değil menkıbelerde.

Öyleyse hak edenlerin bayramı bayram olsun kardeşlerim.

* 27 Temmuz 2020 tarihli Bartın Gazetesi’nde yayınlanmıştır.