
Bu mektubu bugün okudum. Esen Aliş Abi’nin elinde bunlardan çok var. Babam yazılarını kendi el yazılarıyla yazıp göndermiş ona. O sırada kendisi Cide’de, Esen Abi Bartın’da.
Bartın Gazetesi’nin sahibi olan Esen Abi dünyanın en nazik, en iyi kalpli insanlarındandır.
Bugün ben de bir zamanlar babamın yazdığı yüz yıllık Bartın Gazetesi’nde babamın köşesinde yazıyorum. Babamın köşesi “Bizden Sual Olunursa“da.
Bu mektupta, Esen Abi’den bana doğum günüm için (22 Eylül) onun adına telgraf çekmesini istiyor. Eminim çekmiştir. Ama geldiğini hiç anımsamıyorum böyle bir telgrafın.
Artık zihnime, kalbime kazınmış bulunuyor!
“Esen Kardeş, 21- IX-1978
Her şey için çok teşekkürler. Gösterdiğin incelik beni çok duygulandırdı…
Yolladıklarını eksiksiz aldım. Stajımı henüz tamamlamadığım için makineyi kullanamadım. Harfleri tam istediğim gibi… Entertyp ustası olduğum için tüm klavyelerden çekinirim! En iyisi bir daktilo bayan (!)
Ben de bizim Ahmet Eroğlu gibi bir takım (1oluk) güldürü dizisi isterim.
5 Halime Kaptan… 2 Pijamalılar… 2 Kamyon Sürücüsü… 1 Sarıyazma…
En azdan 10 Karadeniz’in Kıyıcığında
2 Uhu (404)… Teksir kağıdı gelince ondan da isterim.
55 yılımız en azdan iki kat olursa ben de yazarlığa katlanırım!
Selam ve Sevgiler
Not: Kızım için yazdığım telgrafı hemen çekiver. Yarın elinde olması gerekecek. (22 Eylül)”
Devam...
DEFNE’YE ŞİİRLER