Bana saygılı ol dünya!
Hakkımda konuşup durma!
Sevmesen de olur beni,
Ben evimdeyim, işimdeyim,
Sen çek o pis gözlerini!
Ünsüz olmayı ben istedim, zorlama!
Zorlarsan eğer daha fazla,
Ünlerim bir bir isimlerinizi!
“Kuzucuklarım haydi uykuya” der gibi değil,
Şefkatle de terennüm etmem ha!
O pis, o lânet isimlerinizi…
Hakkımda her şeyi yanlış biliyorsun,
Ne beni ne kendini tanıyorsun,
Maymunsun sadece tâklit ediyorsun,
Sen emerek var olmaya çalışıyorsun,
Bana özel ve benim olan güneşimi…
Görmemek için neşrolan sizden,
Bu sâkil, bu çirkin,
Bu yetersiz ve düzeysiz hâllerinizi,
Yumdum sımsıkı gözlerimi…
O zaman da kör dediniz, sağır dediniz,
Yeter artık, çıldırtmayın beni!
Bak, sen ne beni, ne kendini tanıyorsun!
Aynı bir kene gibi, sülük gibi
Emerek var olmaya çalışıyorsun!
Gölge de ediyorsun, bilmem farkında mısın,
Güneşimle arama giriyorsun…
Gidip kendine bir şezlong kapsan da olurdu,
Öyle salaksın ki bunu bile akıl edemiyorsun!
Hem arkana aldın o kızgın güneşi,
Hem de ayakta kaldın!
Sen güneşimi benden çaldın,
Sonra “bu kadın neyden kaçıyor” diyorsun!
Bak, bağlarım bir rotvaylır ya da Azraili kapıma,
Yeter artık, bana saygılı ol dünya!
Hakkımda ileri geri konuşup durma!
Sevmesen de olur beni,
Evimdeyim, işimdeyim,
Çek üzerimden o pis, iğrenç gözlerini!
Ünsüz olmayı ben istedim,
Zorlama artık,
Zorlarsan eğer daha fazla,
Ünlerim tek tek isimlerinizi!
Hem de “kuzucuklarım, haydi uykuya” der gibi,
Şefkatle de terennüm etmem ha!
O pis, o lânetli isimlerinizi…
Bak, son kez söylüyorum!
Gidin kendinize başka bir seyirlik bulun!
Yeter doldurduğunuz ceplerinizi küplerinizi,
Doyun artık be, doyun!
Sıkmayın artık benim canımı,
Bilirim ben de yerimde durarak,
Hakkım olanı almasını!
Kaçmadan da sağa sola,
Alırım elbet bir gün,
Hem hakkım hem de helâlim olanı…