İlk şiirimi yazdığım yerdeyim
Burası gençliğim
İlk sözümü söylemeden önce
Ağaçlar hışırdıyordu
Sessizlik
Beni dinliyordu doğa
İçimde zerrece korku yoktu
Kana dair
Söyleyenleri öldürdüklerini bilmiyordum
Şimdi sıkı sıkı kapalı
İçimdeki kara kuyular

Mutedildi dalgalar
İkindi vakti
Saçlarım ıslak
Zeytinlikler
Ben
Çepeçevre yalnızlık
Herkes uyuyordu
Henüz bu kadar ev yoktu
İlk şiirim çok uzundu
Bilmiyordum
Vakti gelince
Çağıldar dizeler
İlk ders, mutluyken yazılmaz şiirler

Defne Ilgaz