Çocukluğumu dinle benden
Gül geç
Unuttur olanları
Oyun yeriydi bana
Boş cami avluları
Türbelere söylerdim derdimi
Nenem arkadaşımdı
Dedem inanmazdı pek, “öyle şeylere”
Bana yılan şekerler alırdı
Sonra modern evlere taşındık
Okullara gittim
Hayatta başarılı oldu arkadaşlarım
Zalim oldu yakın akrabalarım
Genç oldum, güzel oldum, teptim fırsatları
Çocuklarım oldu, nice çocuklar
Sonra aklıma geldikçe üzüldüğüm anılar
Bugün sen varsın
Kırmızı bir çizgi gibi
Hayatımın sonu ve başısın
Unuttur en iyisi sen bana
Bütün olanları